Με αφορμή το Παγκόσμιο Συνέδριο Αιολικής Ενέργειας, μια ματιά σε ένα επιτυχημένο αιολικό πάρκο στη γερμανική επαρχία. Μια επιχειρηματική κίνηση που θα μπορούσε να ενδιαφέρει και την Ελλάδα.
Ο άνεμος της Ελλάδας θα μπορούσε να μονοπωλεί την αγορά ενέργειας. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Αιολική Ενέργειας (WWEA), η Eλλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις 20 χώρες με σημαντικές δυνατότητες για αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στασιμότητα εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των επενδύσεων για κατασκευή ανεμογεννητριών μικρής εμβέλειας. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση μαζί με την Κύπρο, την Πορτογαλία,την Κένυα κ.ά. και ενώ στις ηγέτιδες του χώρου συγκαταλέγονται η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Γερμανία.
Τα παραδείγματα από τα οποία η Ελλάδα θα μπορούσε να αντλήσει έμπνευση για αντίστοιχες επιχειρηματικές κινήσεις είναι πολλά. Τα τελευταία χρόνια τα μεγάλα έργα υποδομής δείχνουν να υποχωρούν έναντι της δημιουργίας αιολικών πάρκων που ικανοποιούν τις ανάγκες μικρών δήμων, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ιδιωτών. Τέτοια είναι η περίπτωση του αιολικού πάρκου της γερμανικής κωμόπολης Σλάλαχ-Μύλεφλις στο κρατίδιο του Βραδεμβούργου.
Πράσινη ενέργεια με πρωτοβουλία των κατοίκων
Δεκαέξι γιγάντιες ανεμογεννήτριες δεσπόζουν στο αγροτικό τοπίο. Κάθε μία από αυτές έχει ύψος 180 μέτρων ενώ οι τεράστιοι έλικες δεν σταματούν. Στην αρχή, δεν ήταν λίγες οι φωνές αντίδρασης, με κύριο αντεπιχείρημα ότι οι ανεμογγενήτριες καταστρέφουν το τοπίο. Στο Σλάλαχ-Μύλενφλις η κατάσταση έχει αλλιώς. Οι κάτοικοι είναι περήφανοι για το αιολικό πάρκο τους. Παράγει 60 φορές περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από όση χρειάζονται οι 1.000 περίπου κάτοικοι για τις ανάγκες τους. Αρχικά υπήρξαν και εκεί αντιδράσεις αλλά σύντομα συνειδητοποίησαν όλοι την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα του πάρκου.
Ο Πέτερ Χαν, κάτοικος της περιοχής και συνιδρυτής του σωματείου «Αιολική ενέργεια στο Σλάλαχ» αναφέρει: «Το 2002 η περιοχή κρίθηκε κατάλληλη για την κατασκευή αιολικού πάρκου. Αρχικά έδειξαν ενδιαφέρον 10 εταιρίες, οι οποίες επεδίωξαν αμέσως να συνάψουν συμβόλαια. Περίμεναν βέβαια να συναντήσουν μεγάλους αγρότες αλλά στην πραγματικότητα η γη βρισκόταν στην ιδιοκτησία 100 μικρών αγροτών. Αυτοί όμως δεν υπέγραψαν αμέσως αλλά ήρθαν σε συνεννόηση μεταξύ. Έτσι αποφάσισαν να συνενωθούν με τη βοήθεια του δήμου και να προκηρύξουν διαγωνισμό». Αμέσως ανταποκρίθηκαν 20 υποψήφιοι επενδυτές.
Συνεργασία όλων για το κοινό καλό
Ύστερα από προσεκτική έρευνα των υποψηφιοτήτων, κατέληξαν τελικά στην επιλογή της εταιρίας ENERCON, μιας από της μεγαλύτερες στο χώρο, για τη σύναψη σύμβασης leasing. Η κατασκευή του πάρκου κόστισε 62 εκατομμύρια € ενώ σ'αυτήν βοήθησαν και οι κάτοικοι της περιοχής. Οι αποφάσεις για τη διαχείριση του πάρκου λαμβάνονταν από κοινού από μια τοπική επιτροπή αντιπροσώπων. «Η λήψη αποφάσεων από κοινού ήταν δύσκολη, ωστόσο η ικανοποίηση όλων στο τέλος ήταν μεγάλη». Tα έσοδα του πάρκου ανέρχονται σε 300,000 € το χρόνο και κατατίθενται σε ειδικό λογαριασμό του δήμου.
Στη συνέχεια τα έσοδα διατίθενται για την εξυπηρέτηση άλλων αναγκών του δήμου όπως επισκευές δρόμων ή σχολικά προγράμματα. Συν τοις άλλοις οι φόροι που αντιστοιχούν στη λειτουργία του πάρκου, πληρώνονται επίσης χάριν του δήμου. «Αν όλα πάνε σύμφωνα με το πλάνο, υπολογίζουμε ότι μέσα στην εικοσαετία λειτουργίας του πάρκου τα φορολογικά έσοδα θα ανέρχονται σε 3,3 δισεκατομμύρια €». Μια σπουδαία αναπτυξιακή προοπτική για την περιοχή και τους κατοίκους της, χωρίς μάλιστα να επιβαρύνεται το περιβάλλον.
Από τον 
Richard A. Fuchs, Δήμητρα Κυρανούδη, υπεύθ. σύνταξης : Σπύρος Μοσκόβου