Πόσο κοστίζει η αποτροπή της οικολογικής καταστροφής του πλανήτη; Τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης την προσδιόρισαν χθες στα 100 δισ. ευρώ ετησίως για τις επόμενες δεκαετίες, χωρίς ωστόσο να καθορίσουν το τμήμα αυτού του ποσού το οποίο είναι διατεθειμένα να καλύψουν από τον κρατικό κορβανά τους. Προτίμησαν να αφήσουν τον πρώτο λόγο στις ΗΠΑ, οι οποίες θεωρούνται η πλέον ρυπογόνα χώρα της γης. Επιλογή που προκάλεσε την έντονη αντίδραση των οικολογικών οργανώσεων της Ευρώπης. Από πλευράς ΗΠΑ το τοπίο είναι εξαιρετικά νεφελώδες, λαμβανομένου υπόψη ότι αφενός μεν δεν έχουν αναλάβει καμία συγκεκριμένη οικονομική δέσμευση, αφετέρου δε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δεν έχει ακόμη αποσαφηνίσει αν θα είναι τον Δεκέμβριο παρών στην Κοπεγχάγη όπου θα συγκληθεί η διεθνής διάσκεψη του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Ωστόσο η ΕΕ αποσαφήνισε χθες ότι για να περιορισθεί το 2050 η άνοδος της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου θα πρέπει οι ισχυρότερες οικονομικώς χώρες της γης να ενισχύσουν τις ασθενέστερες (και συχνά πολύ ρυπογόνες) χώρες με 100 δισ. ευρώ ετησίως. Ενα σημαντικό τμήμα αυτών των χρημάτων (ίσως και το 50%) θα πρέπει να προέλθει από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των εύπορων κρατών, ενώ το υπόλοιπο θα καλυφθεί από τον ιδιωτικό τομέα.
Μέρκελ και Σαρκοζί τα λένε σε ένα διάλειμμα της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών. Σε πρώτο πλάνο αριστερά ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Μπερνάρ Κουσνέρ
Η Ευρωπαϊκή Ενωση άφησε να εννοηθεί χθες ότι η συμβολή της στην παγκόσμια προσπάθεια για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής μπορεί να φθάσει υπό προϋποθέσεις ακόμη και στα 50 δισ. ευρώ, ενώ στη χειρότερη περίπτωση θα είναι της τάξεως των 25 δισ. ευρώ. Οι λόγοι για τους οποίους η ΕΕ δεν κατάφερε να προσδιορίσει επακριβώς το ποσό της συμμετοχής της είναι πολλοί και διάφοροι. Ο βασικότερος λόγος είναι ότι η ΕΕ δεν θέλησε να είναι η πρώτη δύναμη που θα προσδιορίσει το ακριβές ποσό της συνδρομής της, θεωρώντας ότι ανάλογη υποχρέωση έχουν οι ΗΠΑ, η Κίνα και οι άλλες παγκόσμιες βιομηχανικές δυνάμεις. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι στο εσωτερικό της ΕΕ δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί με ποιο τρόπο θα κατανεμηθούν τα οικονομικά βάρη στα κράτημέλη της. Οι κατά τεκμήριο πιο φτωχές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης θεωρούσαν ότι πρέπει να είναι συνάρτηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, ενώ οι ισχυρότερες οικονομικώς θεωρούσαν ότι πρέπει να συναρτάται με τους ρύπους που παράγει η κάθε χώρα. Με δεδομένη τη διάσταση των απόψεων οι «27» προτίμησαν λοιπόν χθες να περιγράψουν το πλαίσιο των παρεμβάσεών τους, χωρίς να το προσδιορίσουν επακριβώς, γνωρίζοντας φυσικά ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί στη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου.
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ, ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ Μ. ΣΠΙΝΘΟΥΡΑΚΗΣ | Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009